JAKARTA - PANGANDARAN

5 februari 2015:
Yes! Eindelijk echt brood en zelfs pindakaas als ontbijt. This must be my day. In indonesie eten ze eigenlijk bijna tot niet brood, daarom kan je nergens ook een fatsoenlijk knapperig broodje krijgen. Aangezien ik een echte brood eter ben heb ik hier nachten van wakker gelegen.
Na me super deluxe ontbijt heb ik me camera gepakt en ben ik naar het oude Batavia gedeelte gegaan. Nee niet een outlet centrum zoals in Nederland, maar het oude gedeelte wat voor de VOC was. Hier staan een paar oude Nederlandse gebouwen en is nog wat oude Nederlandse geschiedenis + cultuur op te snuiven. Zo heb ik het oude stadhuis, warenhuis en wacht torens bekeken, wat best interessant was.

Terug bij het hostel even van kamer geswitcht en met me lieve ouders en zusje gesfacetimed. Wat deed me dat weer even goed zeg. Daarna opnieuw me camera gepakt en een gedeelte van Jakarta bekeken. Veel smalle straten met veel kraampjes aan de weg, veel verkeer (ook een hoop luchtvervuiling), veel mensen die met mij op de foto wilden en een onwijs gave groente markt (straat) gevonden met nog meer mensen die (met mij) op de foto wilden. Ergens in een Lux restaurant gegeten voor naar 5 euro en toen met een volle buik weer terug naar het hostel. Hier nog een film gekeken in het lounge gedeelte en lekker naar bed. Top dag!

6 februari 2015:
Tijdens het ontbijt heb ik 2 andere Nederlandse jongens leren kennen die gister avond zijn aangekomen, ook een oude Nederlandse man genaamd Frans kwam bij ons zitten. Erg interessante dingen te weten gekomen over Indonesie en wat handige tips gekregen. Met de twee Nederlandse jongens ben ik samen de stad gaan verkennen. Zo hebben we een kleine sloppen wijk gezien waar we werden aangestaard alsof we van mars kwamen, op een schoolplein geweest waar we omringd werden door kinderen die allemaal een high five wilde geven, in de haven van Jakarta geweest en door 2 vissers in een klein bootje een rondvaart gekregen (waarbij we uiteindelijk zelf moesten pedellen omdat de motor het begaf), nog wat andere gedeeltes gezien van de oude stad Batavia gezien en bij café Batavia wat gedronken. Veel gepraat met de Nederlandse jongens en zelf ook nog wat tips aan hun kunnen geven.

Rond 6 uur gingen we weer terug naar het hostel omdat we met Frans hadden afgesproken om te gaan eten. Frans wist een goede plek waar we geiten saté konden eten, wat wij wel wilden proberen. Hier heerlijk gegeten en de geiten saté smaakte erg goed. Terug bij het hostel hebben we met ze alle nog een biertje gedaan. Hier hebben we ook Julia, een Duits meisje die net is aangekomen, leren kennen. Hier gezellig gezeten en na een paar biertjes lekker naar bed gegaan.

7 februari 2015:
Vandaag was niet zo'n hele bijzondere dag. Even door de stad gelopen tot het begon te regenen, maar ook veel kunnen nadenken over het leven, wie ik ben en wat ik wil. Sommige gedachtens maken me down maar andere geven me ook weer een goed gevoel. Gelukkig zijn de downs minder dan de ups en horen ze bij de reis naar mezelf. S Avonds wilde Julia samen een hapje gaan eten dus zijn we bij een goed tentje voor weinig geld wezen eten. Veel kunnen praten met Julia maar ook veel gelachen. Julia moest ook nog een trein ticket regelen en ik wilde nog wat fruit (mangi's) kopen aangezien je niet veel vers fruit of groente in Indonesie hebt, dus zijn we samen nog de stad in gegaan. Terug bij het hostel nog met een paar anderen film gekeken.

8 februari 2015:
Vandaag regende het buiten de hele dag dus heb ik besloten om naar de shopping malls te gaan. Alle bekende merken die we ook in Nederland hebben (en ook andere landen) zaten hier allemaal onder 1 dak. Alleen de Indonesiërs met geld gaan hier heen, dus ik werd ook echt behandeld alsof ik een koning was. Eerst moet je door een metaaldetector poortje om binnen te komen. Eenmaal binnen lijkt het wel een paleis. Eerst maar naar de H&M omdat we die niet in Nederland hebben. Hier kwam er gelijk iemand naar me toe die me een tas aanbood en met me mee liep als ik naar de kleding kamers wilde. Hier bleef hij netjes wachten tot ik klaar was met passen. Zo ging het bij alle winkels waar ik in kwam. Wat een groot verschil als je normale dorpjes gewend ben met arme huizen en weinig kleren winkels. Heb uiteindelijk niet zoveel gekocht omdat het kwa prijs niet veel scheelt met NL. S Avonds nog even me volgende bestemming geboekt en lekker naar bed.

PANGADARAN

9 februari 2015:
Vandaag besloten om Julia achter na te gaan naar Pangandaran. Een klein surf plaatsje in zuid Java. Vanaf het hostel had ik de bus gepakt naar het treinstation. Daar was het een hoop gedoe omdat ik mijn ticket verloren was, en een hand geschreven ticket kreeg. Uiteindelijk toch in een te krappe trein (omdat over het algemeen Indonesiërs erg klein zijn) die ook nog 1,5 uur later vertrok. Gelukkig was het uitzicht adembenemend, met veel rijst velden, kleine typische dorpjes, hoge bergen en diepe afdalingen met een rivier. Ondanks dat Java één eiland is, is de natuur overal wel heel verschillend.

Na 10 uur met de trein, een houten kont en zere knieën kwam ik aan bij het station. Vanaf het station reden er geen bussen of taxi's meer naar mijn eindbestemming. Gelukkig kon ik bij iemand achter op de scooter mee. Het regende hard dus toen ik na 1 uur achterop de scooter aan kwam bij mijn home stay was ik zijk nat. Ik had zoveel honger dat ik me spullen maar op bed had gegooid en bij een leuk beach tent ben wezen eten. Je hebt hier niet veel nodig om een restaurant te beginnen. Een paar tafeltjes en stoelen gemaakt van bamboo hout, met een parasol gemaakt van bamboo bladeren op het strand. Geweldig dus! Toch wel blij dat ik naar Pangandaran ben gegaan want Jakarta was helemaal overstroomd door de regen (wat daar normaal is).

10 februari 2015:
Na een heerlijk ontbijt (bananen pannenkoek) had ik met Julia op het strand afgesproken. Hier zaten Eva en Irwan (onze surf instructeur) al op ons te wachten. Een paar minuten later kwam ook Julia er aan en konden we beginnen met surfen. Julia en ik waren de enigen dus hadden ook extra begeleiding (1 leraar per persoon). In het begin kregen we uitleg over de golven en hoe je op je board moest staan. Na een warming up was het tijd om te surfen, ik dacht dat ik er slecht in zou zijn maar eigenlijk ging het best goed. Na 2,5 uur surfen kon ik al zelfstandig op me eigen board staan en ook blijven staan!

Toen de 2,5 uur les voorbij was, zijn we nog even gaan nakletsen en wat wezen drinken. Julia en ik wilden ook nog ergens eten dus zijn we naar een restaurantje gegaan waar ze het lekkerste brood van indonesie hebben. S Avonds zijn we op tip van Eva bij een strand tent wezen eten waar we nog de hele avond met een Indonesische jongen hebben zitten praten over zijn leven hier en vooral de tsunami. Erg interessant maar ook erg ingrijpend.

11 februari 2015:
Vandaag hadden we onze 2e surf les, en wij als "pro" hadden natuurlijk niet zoveel uitleg meer nodig. Vandaag mochten we op ons zelf het water in om uit te zoeken welke golfen er goed waren en om te blijven staan. Ook nog wat mooie surf foto's gemaakt (want ik moet natuurlijk wel bewijzen dat ik pro ben) en veel gelachen.

Na het surfen ben ik eigenlijk de hele middag bezig geweest met mijn laatste dagen in Indonesië te plannen. Ik vertrek de 16e van Bali naar Nieuw Zeeland dus ik moet daar ook weer zien te komen. In de avond nog met Julia lekker gegeten en daarna met Eva en Irwan wezen poolen. Wat een zwaar leven ook.

12 februari 2015:
Omdat we al zulke pro's zijn met surfen wilden we vandaag maar een tour doen. Om 9 uur werden we van ons hostel opgepikt. Volgens mij hadden we de senioren tour gekozen aangezien wij de enige onder de 40 waren. Toch levert dit ook weer leuke gesprekken op en hebben we veel tips gekregen over onze volgende bestemmingen. Eerst zijn we naar een kroepoek familiebedrijf gegaan. Dit was een klein bedrijf waar ze de kroepoek van de gehele regio en zelfs van een regio op Sumatra maken. Ook raar om te horen dat ze maar 80 euro per week verdienen en meer uren werken dan wij.

Vervolgens gingen we naar een poppenmaker die houten Indonesische poppen maakt en hebben we zelfs nog een kleine voorstelling gekregen. Het bespelen van een pop duurt 2 jaar voordat je het onder de knie hebt, aangezien iedere pop zijn eigen karakter en bewegingen hebt. Naast de poppen maker was ook een suikerfabriek. Een man klimt (zonder enige beveiliging) hoog in de palmbomen om de nectar af te tappen. De nectar koken ze 5 uur waarna er alleen nog warme stroperige suiker overblijft. Erg lekker in combinatie met verse cocosnoot. Hier ook nog een tamme vleermuis kunnen vast houden en geaaid. Mam en pap mag ik er ook 1?

Na de suikerfabriek zijn we naar de Green valley gegaan. Een grote schone rivier midden in de jungle waar je kan zwemmen en body raften. Hier van een hoge rost afgesproken, in diepe grotten gezwommen en gebody raft. Tijdens een lunch hebben we kunnen drogen om zo naar onze volgende bestemming te gaan.

Onze volgend bestemming was de Green canyon. Dit is ook een grote rivier alleen kan je hier niet in zwemmen. Met een kleine boot zijn we naar de canyon gebracht. Tijdens de bootreis veel kunnen genieten van het uitzicht en ook een hoop wilde dieren gezien. De Green canyon in een grote grot met druipstenen en een valij in het midden. Erg mooi om te zien en je gedachten leeg te maken. Alleen genieten van het uitzicht en bedenken dat er zulke mooie plekken op de wereld bestaan.

Als afsluiter gingen we naar een schildpadden opvangcentrum waar ze zieke maar ook baby schildpadden verzorgen tot ze weer terug de zee in kunnen. Zelf nog 1 kunnen vast houden en kunnen aaien onder zijn kin. Mam en pap mag ik deze ook?

Na een hele dag kwamen we weer aan bij het hostel. Hier even me vliegticket opgehaald, gedoucht, omgekleed en met Julia als laatste avond op het strand wezen eten. Hier kleine Indonesische hapjes besteld (soort van tapas) met een biertje er bij. Want morgen vertrek ik weer terug naar Yogyakarta.